حجت (لغت)به وسیله پیروزی بر مخالف در استدلال حجت می‌گویند. ۱ - تعریفحجت، در لغت عبارت است از هر آن چه که صلاحیت دارد در استدلال بر ضد خصم به آن تمسک و به وسیله آن علیه دیگری احتجاج شود به بیان دیگر، هر آن چیزی که سبب غلبه و پیروزی بر خصم گردد، در لغت حجت نامیده می‌شود. برخی از اصولی‌ها حجیت در باب قطع و ظن را به معنای لغوی آن گرفته و برخی دیگر آن را نپذیرفته‌اند. ۱.۱ - نکتهحجت یا باعث ابطال استدلال خصم و اسکات محکوم شدن و سکوت او و یا باعث پذیرش عذرِ دارنده حجت و معذوریت او می‌شود. [۴]
محمدی، علی، شرح رسائل، ج۲، ۱، ص۱۳.
[۵]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص ۱۵-۱۴.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۹۰، برگرفته از مقاله «حجت (لغت)». |